جدا از بحث هائی که درخصوص حوزه اختیارات وزرای کشور و خارجه در کشور وجود دارد و در جای خود نیز قابل تامل است ولی حال آنچه که به لحاظ شکلی مشخص شده است برای اولین بار در تاریخ ایران زمین اجرای سیاست خارجی و سیاست داخلی در دستان مردان شمالی قرار گرفته است.

علی کردان بعنوان رئیس شورای امنیت بر چگونگی اجرای سیاستهای اقتصادی و سیاسی ملی در حوزه داخلی نظارت می کند(بخصوص که پی گیری مصوبات استانی از جمله شعارهای وی بوده است) و منوچهر متکی بعنوان یکی از اعضای شورای عالی امنیت ملی بر چگونگی اجرای مصوبات این نهاد در حوزه خارجی نظارت می کند.

این مسئله فرصت بسیار بسیار مغتنمی برای استانهای شمالی بوجود آورده است تا از این ظرفیت برای پیشبرد طرحهای توسعه ای خود بهره ببرند.

درمورد استانهای کشور همیشه یک تعبیر عامیانه را بکار می برم و آن این است که استانهای کشور به دو دسته تقسیم می شوند ١- استانهای عقاب مرغ نشان و٢- استانهای مرغی عقاب نشان. این را از یک داستان قدیمی گرفته ام که یک عقاب که در میان مرغ ها بدنیا آمد همیشه فکر میکرد مرغ است و عاقبت با همان فکر مُرد یا بلعکس.

ولی استانهای شمالی که به تعبیر من استانهای عقابی هستند در مرحله کنونی مهمترین مرحله تاریخی خود را میگذرانند و باید از فرصت حضور نیروهای استانی در مدیریت عالی کشور بهترین بهره‌ها را بگیرند.

بنظرم مهمترین زمینه ای که می تواند از همزمانی حضور دو وزیر داخلی و خارجی در کابینه برای استانهای ما قابل بهره مندی باشد پی گیری و استفاده و پیشبرد دیپلماسی استانی است :

١- اگر بپذیریم که کشور در مرحله ای قرار دارد که بطور ناجوانمردانه مورد هدف تحریم های بین المللی قرار گرفته و با توجه به حضور ناوگان آمریکائی درخلیج فارس و توافق قدرتهای بزرگ برای اجرای مرحله جدید تحریمها حلقه محاصره ایران تکمیل خواهد شد از این رو همسایگان شمالی ایران در کنار استانهای شمالی بهترین منفذ ایران برای توسعه روابط بشمار و خروج از فشارهای مصنوعی بشمار می روند.

٢- مهمترین حلقه ارتباط کاری وزارت کشور و خارجه را می توان در گسترش دیپلماسی استانی و استفاده از ظرفیتهای استانهای شمالی در روابط خارجی جستجو کرد. بهمین خاطر بجای توجه استانهای شمالی به کشورهائی آفریقائی مثل اوگاندا و... که مطلوبیت اقتصادی روابط با آنها بسیار کمتر از توسعه روابط استانی با همسایگان شمالی است ضروری است توجه علمی و دقیق و عملیاتی به اجرا کردن طرحهای توسعه ای با کشورهای همسایه شمالی جلب شود.

٣-کارشناسان و مدیران استانی در شمال می توانند با تشکیل گروههای کاری زمینه های همکاری را جستجو کرده و آن را به عنوان طرحهای قابل اجرا به وزارت کشور و خارجه ارسال کنند

پی گیری این دیپلماسی ضمن هوشمند و استراتژیک کردن مدیریت عالی استانی می تواند با بین المللی کردن و استاندارد شدن تولیدات استانی و ارتباط استان با بازارهای بین المللی در جذب سرمایه گذاریهای خارجی و در نهایت توسعه ملی کشور یاری رسان باشد.

رضا میاندره